W 2028 roku z inicjatywy Zespołu Historyczno-Pamiętnikarskiego Zarządu Oddziału SBP w Warszawie opublikowano zakładkę "Biogramy" przypominające zasłużonych bibliotekarzy polskich i ich dokonania w okrągłe rocznice śmierci. Biogramy rocznicowe umieszczane są w Aktualnościach oraz gromadzone w tej zakładce.
Notki biograficzne są przygotowywane przez Członków Zespołu. Mamy nadzieję, że tak gromadzony materiał pozwoli z czasem na utworzenie e-słownika polskich bibliotekarzy, którego dotąd nie posiadamy.
Biogramy, które ukazały się przed wrześniem 2023 roku, znajdują się na stronie archiwalnej.
12 września 2024 r. mija 25. rocznica śmierci Stefana Gniazdowskiego (1908-1999), dyrektora Biblioteki Głównej Politechniki Warszawskiej, wybitnego specjalisty w zakresie informacji naukowo-technicznej.
2 września 2024 r. mija 40. rocznica śmierci Mieczysława Gębarowicza (1893-1984), historyka sztuki oraz dziejów książki, wieloletniego bibliotekarza Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (ZNiO) i ostatniego dyrektora lwowskiego Ossolineum.
17 sierpnia 2024 r. mija 35 rocznica śmierci profesora Jana Baumgarta (1904-1989), historyka, bibliotekoznawcy, dydaktyka, dyrektora Biblioteki Jagiellońskiej (1955-1974), Przewodniczącego Zarządu Głównego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.
9 sierpnia 2024 r. mija 20 rocznica śmierci Wandy Sampolskiej (1906-2004), bibliotekarki Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lublinie, Centralnego Instytutu Rolniczego w Puławach, Centralnej Biblioteki Rolniczej w Warszawie.
31 lipca mija 35 rocznica śmierci Mariana Ludwika Górkiewicza (1910-1989), wybitnego organizatora bibliotekarstwa, zasłużonego przy ratowaniu i zabezpieczaniu zbiorów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich oraz zbiorów po aresztowanych i deportowanych profesorach polskich we Lwowie, wieloletniego wicedyrektora i dyrektora Biblioteki Głównej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, bibliografa i dydaktyka.
20 lipca 2024 r. mija 50. rocznica śmierci Wacława Olszewicza (1888-1974), historyka kultury, bibliotekarza, bibliografa i bibliofila, a także wysokiej rangi urzędnika państwowego i ekonomicznego. W latach 1906-1910 studiował w Paryżu na Wydziale Dyplomatycznym w Ecole Libre des Sciences Politiques i w Brukseli nauki polityczne i administracyjne.