10. rocznica śmierci Wandy Pindlowej

5 maja 2025 r. minęła 10. rocznica śmierci Wandy Pindlowej (1933-2015), profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyrektora Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UJ, nauczyciela akademickiego, współtwórczyni nauki o informacji w Polsce.

Urodziła się 13 lutego 1933 r. w Krakowie w rodzinie inteligenckiej Zygmunta Gembalskiego i Heleny z Kossowskich. Po zakończeniu wojny rodzina osiadła w Bielsku-Białej, tam w 1951 r. zdała maturę i rozpoczęła studia na polonistyce (specjalizacja językoznawcza) na UJ.

Pracę zawodową podjęła w 1961 r. w Bibliotece Głównej AGH jako pracownik Oddziału Informacji Naukowej. Tam odbyła szereg szkoleń, od podstawowego kursu bibliotekarskiego do szkoleń specjalistycznych poświęconych zagadnieniom informacji naukowej, tezaurusom, językom informacyjno- wyszukiwawczym. Awansowała na kierownika Sekcji Dokumentacji (1968-1972), Pracowni Automatyzacji (1972-1976).W roku 1972 uzyskała tytuł dokumentalisty dyplomowanego. Od 1976 r. związała się z Instytutem Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UJ.W roku 1982 uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych w Instytucie Filologii Polskiej UJ, a w 1995 stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie bibliologii, bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2001 r. została profesorem UJ. Na pełnym etacie w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UJ pracowała do roku 2006, do lutego 2012 r. Była m.in. pierwszym dyrektorem powołanego w 1996 r. Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UJ, zastępcą dyrektora, kierownikiem Zakładu Informacji Naukowej.

W czasie swojej kariery zawodowej zajmowała się wieloma zagadnieniami informacji naukowej. Szczególną wagę przywiązywała do sprawy kształcenia zarówno użytkowników bibliotek i informacji jak i specjalistów informacji. Kolejnym kierunkiem jej zainteresowań były zagadnienia automatyzacji bibliotek, systemy informacyjno-wyszukiwawcze, technologie informacyjne. Interesowała ją również infometria oraz bibliometria i naukometria. Była opiekunem ponad 300 prac magisterskich oraz recenzentką 13 rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. W latach 2001- 2010 wypromowała 9 doktorów. W działalności naukowej i dydaktycznej wykorzystywała doświadczenia ośrodków badawczych i bibliotek zagranicznych. Uczestniczyła w wielu konferencjach bibliotekarsko-informacyjnych, swoimi doświadczeniami dzieliła się na łamach czasopism m.in. w „Przeglądzie Bibliotecznym”, ”Bibliotekarzu”, ”Zagadnieniach Informacji Naukowej”. Bibliografia jej prac liczy ponad 150 pozycji, w tym wyróżnione nagrodą ministra dwa wydania skryptu Podstawy bibliotekoznawstwa i informacji naukowej (1980,1982) opracowanego we współpracy z Krystyną Bednarską-Ruszajową i Marią Kocójową.

W Pindlowa była uznanym ekspertem międzynarodowym, współpracowała z uczonymi z Danii, Litwy, Niemiec, Szwecji, USA, Wielkiej Brytanii. W latach 80. XX w. uczyła języka polskiego w USA i Chinach, w latach 90. przebywała na półrocznym stażu naukowym w State University of New York w Bufflo (USA).W latach 2000-2007 uczestniczyła w kilkunastu europejskich grantach, wspierających m.in. prace nad przygotowaniem technologicznym do dołączenia do społeczeństwa informacyjnego, badaniem potrzeb użytkowników bibliotek w zakresie narzędzi elektronicznych, wykorzystania sieci rozległych. Powoływana była jako ekspert przez Komisję Europejską w Brukseli m.in. do oceny stanu digitalizacji zbiorów w polskich archiwach, muzeach, bibliotekach. Brała aktywny udział w pracach organizacji społecznych. Działała w SBP pełniąc m.in. funkcję członka Zarządu Głównego SBP, uczestniczyła w pracach Komitetu Redakcyjnego Wydawnictw SBP. Od 1990 r. brała udział w pracach Polskiego Towarzystwa Bibliologicznego, oddziału w Krakowie, a od 1992 r. była aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Informacji Naukowej.

Zmarła 5 maja 2015 r. Została pochowana na cmentarzu Batowickim w Krakowie.

E.G.